تأثیر لیزر کم‌توان گالیوم-آرسناید در درمان اپی‌کندیلیت خارجی آرنج: یک مطالعۀ مروری سیستماتیک

مقدمه: یکی از مشکلات رایج ناحیۀ آرنج، اپی‌کندیلیت خارجی یا آرنج تنیس‌بازان است. درد با لمس، با حرکات مقاومتی اکستانسیون مچ دست و انگشت میانی و با گریپ دست باز تولید می‌شود. پاتومکانیک اپی‌کندیلیت خارجی آرنج شامل اعمال لودهای تکراری به تاندون و فعالیت عضلانی در‌طی ورزش‌هایی مثل تنیس و فعالیت‌های شغلی است. بعضی درمان‌های به‌کار‌رفته در این سندرم شامل تزریق داروهای استروئیدی، داروهای غیر استروئیدی و مدالیته‌های مختلف فیزیوتراپی است. هدف این مطالعه بررسی اثرات لیزر گالیوم–آرسناید در درمان اپی‌کندیلیت خارجی آرنج بود. روش بررسی: برای انجام این مطالعۀ مروری، کارآزمایی‌های بالینی تصادفی که در آن اثرات لیزر گالیوم–آرسناید مورد بررسی قرار گرفته باشند، انتخاب شدند. طی جستجوی اولیه با کلمات کلیدی، تعداد 979 عنوان مقاله به‌دست آمد. از این تعداد 113 خلاصه مقاله از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی مورد مطالعه قرار گرفت. متن کامل 5 مقاله که با موضوع کاملاً مرتبط بود، مورد بررسی قرار گرفت. کیفیت مقالات با کمک مقیاس PEDro محاسبه گردید. یافته‌ها: از بین 5 مطالعۀ بررسی‌شده دو مطالعه تنها به بررسی مقایسه‌ای اثر لیزر با پلاسبو لیزر پرداخته‌اند. 3 مطالعۀ دیگر علاوه بر لیزر و پلاسبو لیزر از تمرین‌درمانی نیز برای مداخله در گروه‌های مورد مطالعه بهره گرفته‌اند. با توجه به نمرۀ اکتسابی مطالعات مورد بررسی از مقیاس PEDro، مطالعۀ Vasseljen et al (1992)، قوی‌ترین مطالعه بود و مطالعات Simunovic 1998 و Stergioulas 2007در مرتبG بعدی و مطالعات Emanet SK et al 2010 وEmanet SK et al 2010 به‌ترتیب ضعیف‌تر بودند. نتیجه‌گیری: از بررسی کارآزمایی‌های بالینی در این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که لیزر گالیوم-آرسناید در کاهش درد، تندرنس، بهبود قدرت گریپ دست و عملکرد اندام فوقانی مؤثر است. دوز مورد استفاده بین 4/2 تا 4 ژول بر سانتی‌متر مربع و طول دورۀ درمان حداقل به‌مدت 3 هفته و به‌صورت 3 جلسه در هفته پیشنهاد می‌گردد.